Aantekeningen Semiotiek 17-11-2008

Mise en scene - alles wat er voor de lens gebeurt (dus géén cinematografie, geen cameravoering)


1. setting
2. Kleding en make-up
3. Belichting
4. Gedrag van personages voor de camera

Het samenspel van deze elementen is wat men de mise en scene noemt, dit bepaalt de sfeer van de film die blijft hangen. De mise en scene wordt getoetst op realisme (is het geloofwaardig)- dit is zowel genregebonden als gebonden aan tijd en cultuur.

Setting
Je kan op locatie gaan draaien, maar je kan ook een setting creëren. Heel vaak hebben regisseurs een bepaalde handtekening op een locatie. Dit zijn auteurs. De auteurs drukken echt een stempel op alles wat zich in de film afspeelt. Deze mensen laten de stad of plek van de film vaak een hoofdrol spelen. Sommige films ontlenen duidelijk hun identiteit aan de mise-en-scene.

Een element dat heel belangrijk kan zijn in de setting is kleur (kleurcontrasten/kleurschakeringen). Kleuren laten vaak toe om weer te geven.

Functie die is weggelegd voor props (accesoires)- deze kunnen ook een narratieve functie vervullen. Ze kunnen zelfs een motief vervullen (iets wat vaak terug komt in een film en daardoor een narratieve functie hebben)- bijvoorbeeld de glazen bol uit Citizen Kane die in verband staat met verlies.

Kleding- kleding van het personage is heel belangrijk- het geeft aan wie zo iemand is. Door kleding ga je mensen typeren. Kleding of make-up kan een iconische waarde krijgen (kijk bijvoorbeeld naar Frankenstein, Graaf Dracula, Edward scissorhands). Kleding en make-up kan een belangrijke functie vervullen om te vertellen (Bijvoorbeeld te zien in de kleding in Thelma and Louise). Kleding en make-up kunnen vertellen wat er gebeurt met een personage ( hoe ze zich voelen, welke ontwikkeling ze doormaken).

Belichting- belichting is belangrijk omdat je daarmee de blik van de kijker door het beeld kan loodsen (je kan belangrijke delen uitlichten). Bij belichting kan je gebruik maken van:
- lichtintensiteit (contrastrijke belichting bijvoorbeeld in de film noir). - plaatsing van lichtbronnen (verandering in lichtinvallen) - Lichtbron (natuurlijk licht/kunstlicht/driepuntsbelichting)- Filters (kleurenfilters die een bepaald effect te bereiken)

Acteerspel - Visueel en auditief
Visueel is bijvoorbeeld de gelaatstrekken, lichaamstaal. Met auditief wordt bedoeld de stem (is de stem vervormd etc?) Ook met dit deel is het genregevoelig. Sommige genres (bodygenres - zoals Horror, Drama, Komedie - deze willen een direct lichamelijk effect hebben op de kijker) maken gebruik van uitvergroot acteerspel, omdat de impulsen voor de kijker sterker moeten zijn.

Het acteerspel heeft ook te maken met het camerastandpunt (bij een close-up moet er subtieler gespeeld worden dan bij een long distance shot).

Analyse 'The piano'

Setting:Op locatie (lijkt een eiland te zijn, met het strand en het moeras etc). De kleuren zijn grauw


Kostuums:Gebonden aan een tijdperk (maken duidelijk dat het in een bepaalde tijd afspeelt- negentiende eeuw - narratieve functie die duidelijk maakt dat ze uit die tijd komen, en dat ze niet van die plek komen) Kostuums hebben ook een narratieve functie omdat ze een contrast aanduiden tussen de vrouwelijke personages en het mannelijke personage (de vrouwen komen duidelijk niet van de locatie waar ze zich bevinden) - de man wel - Hij ziet er uit alsof hij in het moeras woont door zijn kleding en de grime (hij is smerig gemaakt met make-up) De kleding van de vrouwen zegt wat over hun afkomst (stads) en de status van deze vrouwen, ze dragen kleding van de rijke middenklasse van die tijd.

Belichting :De belichting lijkt natuurlijk, maar ik neem aan dat de belichting van het mannelijke personage in het blokhutje niet natuurlijk is (misschien gespiegeld, maar ik denk onnatuurlijk) De belichting buiten lijkt ook 'blauwer/koeler' dan in zijn blokhut.

Spel:
VisueelAuditief- verschil in accenten van de karaktersContrasten - Verschillen in afkomst van de personages - beschaafd versus onbeschaafd ( terug te zien in de kleding van de personages, in de accenten van de personages)Open en gesloten - Verschillen in openheid in het bos/moeras en op het strand. De shots in het bos zijn gesloten gefilmd, veel close-ups, ze zitten echt vast in de modder, het is allemaal dicht op elkaar. Op het strand is het allemaal veel wijder, de shots zijn veel opener en verder weg - het strand heeft een open karakter. Het open karakter van het strand wordt benadrukt doordat de vrouwelijke personages daar minder kleding aan hebben.

Communicatie- het vrouwelijke personage kan/wil niet praten - de man kan niet lezen er is moeite in de communicatie. Kleur- in het bos zijn er donkere, kille tinten - daarna op het strand zijn er bruinere tinten die warmte communiceren.

Props- de piano, de piano is een belangrijk element in dit stuk en symboliseert een fase in haar bevrijdingstraject. In Melo-drama worden de emoties vaak door de mise-en-scene gecommuniceerd in plaats van door dialoog. ( de mise-en-scene en de muziek vertelt bij dit genre erg veel)