Casestudy Citizen Kane
Orson Welles makate dezefilm op zijn 25e (hij had veel talent op jonge leeftijd) - en de film was al een mythe voordat hij uitkwam
Deepfocus fotografie- De film heeft een diepteperspectief met 2 of meerdere lagen (bijvoorbeeld de moeder en voogd op de voorgrond terwijl je op de achtergrond het jongetje in de sneeuw ziet spelen) - De kijker kan verschillende acties onderscheiden en zelf beslissen waar hij naar kijkt (hij wordt niet door montage gedwongen een bepaalde actie te bekijken).
Belichting- De belichting doet denken aan de film noir - de aanzet hiervoor is aanwezig in Citizen Kane (de film wijkt af van de klassieke driepuntsbelichting) - hoge contrasten, aparte schaduwen
Vreeme camerahoeken- (Ook weer iets dat terugkomt in de film noir)
Originele verhaalstructuur- De film is gebaseerd op flashbacks en tegenstrijdige verhalen
Geluid- Op creatieve wijze is er gebruik gemaakt van de soundtrack (layered sound- voor die tijd revolutionair)
Citizen Kane was zijn tijd ver vooruit. De film was al controversieel voordat hij uit was, omdat hij een nauwelijks verhullende verwijzing bevatte naar het leven van William Randall Hearst (een beroemde krantenmagnaat uit die tijd).
De genres die een grote rol spelen in Citizen Kane zijn:
Detective/Reportergenre- vanwege het onderzoek naar ht leven van Citizen Kane en wie/wat Rosebud is.
Biografie - Het gaat over het leven van Kane
Er worden verwachtingen gecreeërd in deze film, maar deze worden niet ingelost (erg afwijkend van het klassieke Hollywoodmodel)- er worden belangrijke biografische elementen overgeslagen. De psychologie van de man staat centraal (wijkt ook af van het klassieke model).
Breakdown Citizen Kane-
1- Xanadu
2- Projectieruimte (news on the march)
3- El Rancho nightclub
4- Bibliotheek Thatcher (1e flashback)
5- Bureau Bernstein (2e flashback)
6- Ziekenhuis - Leland (3e flashback)
7- El Rancho nightclub- Susan (4e flashback)
8- Xanadu- Raymond (5e flashback)
Je hebt twee verhaallijnen, namelijk:
- Het leven van Kane
- Het onderzoekvan Thompson
De informatie in de flashbacks is opgehangen aan een persoon die op dat moment belangrijk was in het leven van Kane.
De film wil het proces van zijn leven benadrukken, wie was deze man? Bepaalde informatie wordt hierbij alleen aan de toeschouwer verschaft (vooral in het begin en in het einde is er een soort alwetende vertelling)
In het begin is dit omdat je een soort 'verboden' plek betreed als kijker, en op het eind is dat omdat je er achter komt wat Rosebud betekent.
In de flashbacks weten we evenveel als Thompson (waarbij de getuigenissen vrij beperkt blijven) - Flashbacks zijn eigenlijk subjectief, maar geven hier een objectief beeld.
Een belangrijk motief is de glazen bol met sneeuw erin, die op drie belangrijke punten in de film terugkeert als Kane een moederfiguur verliest.
maandag 24 november 2008
Aantekeningen Semiotiek 17-11-2008
Mise en scene - alles wat er voor de lens gebeurt (dus géén cinematografie, geen cameravoering)
1. setting
2. Kleding en make-up
3. Belichting
4. Gedrag van personages voor de camera
Het samenspel van deze elementen is wat men de mise en scene noemt, dit bepaalt de sfeer van de film die blijft hangen. De mise en scene wordt getoetst op realisme (is het geloofwaardig)- dit is zowel genregebonden als gebonden aan tijd en cultuur.
Setting
Je kan op locatie gaan draaien, maar je kan ook een setting creëren. Heel vaak hebben regisseurs een bepaalde handtekening op een locatie. Dit zijn auteurs. De auteurs drukken echt een stempel op alles wat zich in de film afspeelt. Deze mensen laten de stad of plek van de film vaak een hoofdrol spelen. Sommige films ontlenen duidelijk hun identiteit aan de mise-en-scene.
Een element dat heel belangrijk kan zijn in de setting is kleur (kleurcontrasten/kleurschakeringen). Kleuren laten vaak toe om weer te geven.
Functie die is weggelegd voor props (accesoires)- deze kunnen ook een narratieve functie vervullen. Ze kunnen zelfs een motief vervullen (iets wat vaak terug komt in een film en daardoor een narratieve functie hebben)- bijvoorbeeld de glazen bol uit Citizen Kane die in verband staat met verlies.
Kleding- kleding van het personage is heel belangrijk- het geeft aan wie zo iemand is. Door kleding ga je mensen typeren. Kleding of make-up kan een iconische waarde krijgen (kijk bijvoorbeeld naar Frankenstein, Graaf Dracula, Edward scissorhands). Kleding en make-up kan een belangrijke functie vervullen om te vertellen (Bijvoorbeeld te zien in de kleding in Thelma and Louise). Kleding en make-up kunnen vertellen wat er gebeurt met een personage ( hoe ze zich voelen, welke ontwikkeling ze doormaken).
Belichting- belichting is belangrijk omdat je daarmee de blik van de kijker door het beeld kan loodsen (je kan belangrijke delen uitlichten). Bij belichting kan je gebruik maken van:
- lichtintensiteit (contrastrijke belichting bijvoorbeeld in de film noir). - plaatsing van lichtbronnen (verandering in lichtinvallen) - Lichtbron (natuurlijk licht/kunstlicht/driepuntsbelichting)- Filters (kleurenfilters die een bepaald effect te bereiken)
Acteerspel - Visueel en auditief
Visueel is bijvoorbeeld de gelaatstrekken, lichaamstaal. Met auditief wordt bedoeld de stem (is de stem vervormd etc?) Ook met dit deel is het genregevoelig. Sommige genres (bodygenres - zoals Horror, Drama, Komedie - deze willen een direct lichamelijk effect hebben op de kijker) maken gebruik van uitvergroot acteerspel, omdat de impulsen voor de kijker sterker moeten zijn.
Het acteerspel heeft ook te maken met het camerastandpunt (bij een close-up moet er subtieler gespeeld worden dan bij een long distance shot).
Analyse 'The piano'
Setting:Op locatie (lijkt een eiland te zijn, met het strand en het moeras etc). De kleuren zijn grauw
Kostuums:Gebonden aan een tijdperk (maken duidelijk dat het in een bepaalde tijd afspeelt- negentiende eeuw - narratieve functie die duidelijk maakt dat ze uit die tijd komen, en dat ze niet van die plek komen) Kostuums hebben ook een narratieve functie omdat ze een contrast aanduiden tussen de vrouwelijke personages en het mannelijke personage (de vrouwen komen duidelijk niet van de locatie waar ze zich bevinden) - de man wel - Hij ziet er uit alsof hij in het moeras woont door zijn kleding en de grime (hij is smerig gemaakt met make-up) De kleding van de vrouwen zegt wat over hun afkomst (stads) en de status van deze vrouwen, ze dragen kleding van de rijke middenklasse van die tijd.
Belichting :De belichting lijkt natuurlijk, maar ik neem aan dat de belichting van het mannelijke personage in het blokhutje niet natuurlijk is (misschien gespiegeld, maar ik denk onnatuurlijk) De belichting buiten lijkt ook 'blauwer/koeler' dan in zijn blokhut.
Spel:
VisueelAuditief- verschil in accenten van de karaktersContrasten - Verschillen in afkomst van de personages - beschaafd versus onbeschaafd ( terug te zien in de kleding van de personages, in de accenten van de personages)Open en gesloten - Verschillen in openheid in het bos/moeras en op het strand. De shots in het bos zijn gesloten gefilmd, veel close-ups, ze zitten echt vast in de modder, het is allemaal dicht op elkaar. Op het strand is het allemaal veel wijder, de shots zijn veel opener en verder weg - het strand heeft een open karakter. Het open karakter van het strand wordt benadrukt doordat de vrouwelijke personages daar minder kleding aan hebben.
Communicatie- het vrouwelijke personage kan/wil niet praten - de man kan niet lezen er is moeite in de communicatie. Kleur- in het bos zijn er donkere, kille tinten - daarna op het strand zijn er bruinere tinten die warmte communiceren.
Props- de piano, de piano is een belangrijk element in dit stuk en symboliseert een fase in haar bevrijdingstraject. In Melo-drama worden de emoties vaak door de mise-en-scene gecommuniceerd in plaats van door dialoog. ( de mise-en-scene en de muziek vertelt bij dit genre erg veel)
1. setting
2. Kleding en make-up
3. Belichting
4. Gedrag van personages voor de camera
Het samenspel van deze elementen is wat men de mise en scene noemt, dit bepaalt de sfeer van de film die blijft hangen. De mise en scene wordt getoetst op realisme (is het geloofwaardig)- dit is zowel genregebonden als gebonden aan tijd en cultuur.
Setting
Je kan op locatie gaan draaien, maar je kan ook een setting creëren. Heel vaak hebben regisseurs een bepaalde handtekening op een locatie. Dit zijn auteurs. De auteurs drukken echt een stempel op alles wat zich in de film afspeelt. Deze mensen laten de stad of plek van de film vaak een hoofdrol spelen. Sommige films ontlenen duidelijk hun identiteit aan de mise-en-scene.
Een element dat heel belangrijk kan zijn in de setting is kleur (kleurcontrasten/kleurschakeringen). Kleuren laten vaak toe om weer te geven.
Functie die is weggelegd voor props (accesoires)- deze kunnen ook een narratieve functie vervullen. Ze kunnen zelfs een motief vervullen (iets wat vaak terug komt in een film en daardoor een narratieve functie hebben)- bijvoorbeeld de glazen bol uit Citizen Kane die in verband staat met verlies.
Kleding- kleding van het personage is heel belangrijk- het geeft aan wie zo iemand is. Door kleding ga je mensen typeren. Kleding of make-up kan een iconische waarde krijgen (kijk bijvoorbeeld naar Frankenstein, Graaf Dracula, Edward scissorhands). Kleding en make-up kan een belangrijke functie vervullen om te vertellen (Bijvoorbeeld te zien in de kleding in Thelma and Louise). Kleding en make-up kunnen vertellen wat er gebeurt met een personage ( hoe ze zich voelen, welke ontwikkeling ze doormaken).
Belichting- belichting is belangrijk omdat je daarmee de blik van de kijker door het beeld kan loodsen (je kan belangrijke delen uitlichten). Bij belichting kan je gebruik maken van:
- lichtintensiteit (contrastrijke belichting bijvoorbeeld in de film noir). - plaatsing van lichtbronnen (verandering in lichtinvallen) - Lichtbron (natuurlijk licht/kunstlicht/driepuntsbelichting)- Filters (kleurenfilters die een bepaald effect te bereiken)
Acteerspel - Visueel en auditief
Visueel is bijvoorbeeld de gelaatstrekken, lichaamstaal. Met auditief wordt bedoeld de stem (is de stem vervormd etc?) Ook met dit deel is het genregevoelig. Sommige genres (bodygenres - zoals Horror, Drama, Komedie - deze willen een direct lichamelijk effect hebben op de kijker) maken gebruik van uitvergroot acteerspel, omdat de impulsen voor de kijker sterker moeten zijn.
Het acteerspel heeft ook te maken met het camerastandpunt (bij een close-up moet er subtieler gespeeld worden dan bij een long distance shot).
Analyse 'The piano'
Setting:Op locatie (lijkt een eiland te zijn, met het strand en het moeras etc). De kleuren zijn grauw
Kostuums:Gebonden aan een tijdperk (maken duidelijk dat het in een bepaalde tijd afspeelt- negentiende eeuw - narratieve functie die duidelijk maakt dat ze uit die tijd komen, en dat ze niet van die plek komen) Kostuums hebben ook een narratieve functie omdat ze een contrast aanduiden tussen de vrouwelijke personages en het mannelijke personage (de vrouwen komen duidelijk niet van de locatie waar ze zich bevinden) - de man wel - Hij ziet er uit alsof hij in het moeras woont door zijn kleding en de grime (hij is smerig gemaakt met make-up) De kleding van de vrouwen zegt wat over hun afkomst (stads) en de status van deze vrouwen, ze dragen kleding van de rijke middenklasse van die tijd.
Belichting :De belichting lijkt natuurlijk, maar ik neem aan dat de belichting van het mannelijke personage in het blokhutje niet natuurlijk is (misschien gespiegeld, maar ik denk onnatuurlijk) De belichting buiten lijkt ook 'blauwer/koeler' dan in zijn blokhut.
Spel:
VisueelAuditief- verschil in accenten van de karaktersContrasten - Verschillen in afkomst van de personages - beschaafd versus onbeschaafd ( terug te zien in de kleding van de personages, in de accenten van de personages)Open en gesloten - Verschillen in openheid in het bos/moeras en op het strand. De shots in het bos zijn gesloten gefilmd, veel close-ups, ze zitten echt vast in de modder, het is allemaal dicht op elkaar. Op het strand is het allemaal veel wijder, de shots zijn veel opener en verder weg - het strand heeft een open karakter. Het open karakter van het strand wordt benadrukt doordat de vrouwelijke personages daar minder kleding aan hebben.
Communicatie- het vrouwelijke personage kan/wil niet praten - de man kan niet lezen er is moeite in de communicatie. Kleur- in het bos zijn er donkere, kille tinten - daarna op het strand zijn er bruinere tinten die warmte communiceren.
Props- de piano, de piano is een belangrijk element in dit stuk en symboliseert een fase in haar bevrijdingstraject. In Melo-drama worden de emoties vaak door de mise-en-scene gecommuniceerd in plaats van door dialoog. ( de mise-en-scene en de muziek vertelt bij dit genre erg veel)
maandag 17 november 2008
Filmgeschiedenis les 2
De vroege cinema -
Eerste jaren na 1896 - Eind 19e eeuw - entertainment boom (theater, strips etc. - alle vormen van vermaak bloeide op)
Film was in het begin vooral vermaak voor de lage klasse en middenklasse - Cinema of attractions. De Cinema of attractions ging vooral over het apparaat en de techniek, niet zo zeer het verhaal dat werd verteld met film als medium. Mensen waren zo onder de indruk van het bewegende beeld dat het als kermisattractie werd gebruikt.
Hale's tour - een treinwagon/treinsimulatie (echt een voorbeeld van film als kermisattractie)
Er is vaak geen verhaal, het draait alleen om de beelden. Het verhaal is ondergeschikt aan de techniek. Er zijn geen uitgewerkte personages. De film is heel exhibitionistisch (er is geen gesloten verhaalwereld, er word naar het publiek gericht actie ondernomen).
De vroege film is NIET gebaseerd op klassiek toneel (toneel was namelijk voor de hogere klasse en daarbij was er wel een verhaallijn en personages).
Je kon films toen bekijken in:
- varietetheater
- pretparken
- kermissen (tenten met films)
Wat werd er zoal vertoond?
- alledaagse onderwerpen
- nieuwsfeiten
- camera op een voertuig
- reisfilms (travelogue)
'Fictiefilms'
- trucs en grappen
- vaudeville acts (goochelaar en dansers)
- fantastische of feeërieke filmpjes
De eerste films aren erg kort en ze hadden nog geen montage.
Geluid- explicateur - deze man praatte de filmpjes aan elkaar, deed stemmetjes etc (hij was eigenlijk de ster van de voorstelling)
Er werden ook bijgeluiden gemaakt, en soms was er pianomuziek.
De films in die tijd werden vaak (80% van de tijd) met de hand ingekleurd. De films waren op nitraat en dat verging erg snel. De films zijn daarna overgezet op zwartwitfilm in de jaren '50, daar komt ook het houterige karakter vandaan van de films (dit is gebeurd bij het overzetten en restaureren van de films)
Georges Meliès (1861-1938) - Trucage filmpjes
1902 - a trip to the moon (hiermee werd hij bekend)
Melies gebruikte allerlei technieken (stopmotion, decors, films over elkaar heen)
Méliès werd geïmiteerd door veel tijdgenoten.
Ontwikkeling van de narratieve film - 1904-1917
Mensen wilden verhalen vertellen in de film. De overgang begint min of meer met de chase movie (achtervolgingen)- hierin zitten verbanden die duidelijk worden. Edwin S. Porter was erg belangrijk in de ontwikkeling van de verhalende film. Hij maakte 'the great train robbery' (dit is een goede overgangsfilm van cinema of attractions naar de verhalende film).
Het begin van de Hollywoodvertelwijze
- de nadruk ligt op causale verbanden (oorzaak-gevolg)
- de nadruk ligt op de personages
Continuïteitsediting - samenhang van tijd en plaats.
Eerste jaren na 1896 - Eind 19e eeuw - entertainment boom (theater, strips etc. - alle vormen van vermaak bloeide op)
Film was in het begin vooral vermaak voor de lage klasse en middenklasse - Cinema of attractions. De Cinema of attractions ging vooral over het apparaat en de techniek, niet zo zeer het verhaal dat werd verteld met film als medium. Mensen waren zo onder de indruk van het bewegende beeld dat het als kermisattractie werd gebruikt.
Hale's tour - een treinwagon/treinsimulatie (echt een voorbeeld van film als kermisattractie)
Er is vaak geen verhaal, het draait alleen om de beelden. Het verhaal is ondergeschikt aan de techniek. Er zijn geen uitgewerkte personages. De film is heel exhibitionistisch (er is geen gesloten verhaalwereld, er word naar het publiek gericht actie ondernomen).
De vroege film is NIET gebaseerd op klassiek toneel (toneel was namelijk voor de hogere klasse en daarbij was er wel een verhaallijn en personages).
Je kon films toen bekijken in:
- varietetheater
- pretparken
- kermissen (tenten met films)
Wat werd er zoal vertoond?
- alledaagse onderwerpen
- nieuwsfeiten
- camera op een voertuig
- reisfilms (travelogue)
'Fictiefilms'
- trucs en grappen
- vaudeville acts (goochelaar en dansers)
- fantastische of feeërieke filmpjes
De eerste films aren erg kort en ze hadden nog geen montage.
Geluid- explicateur - deze man praatte de filmpjes aan elkaar, deed stemmetjes etc (hij was eigenlijk de ster van de voorstelling)
Er werden ook bijgeluiden gemaakt, en soms was er pianomuziek.
De films in die tijd werden vaak (80% van de tijd) met de hand ingekleurd. De films waren op nitraat en dat verging erg snel. De films zijn daarna overgezet op zwartwitfilm in de jaren '50, daar komt ook het houterige karakter vandaan van de films (dit is gebeurd bij het overzetten en restaureren van de films)
Georges Meliès (1861-1938) - Trucage filmpjes
1902 - a trip to the moon (hiermee werd hij bekend)
Melies gebruikte allerlei technieken (stopmotion, decors, films over elkaar heen)
Méliès werd geïmiteerd door veel tijdgenoten.
Ontwikkeling van de narratieve film - 1904-1917
Mensen wilden verhalen vertellen in de film. De overgang begint min of meer met de chase movie (achtervolgingen)- hierin zitten verbanden die duidelijk worden. Edwin S. Porter was erg belangrijk in de ontwikkeling van de verhalende film. Hij maakte 'the great train robbery' (dit is een goede overgangsfilm van cinema of attractions naar de verhalende film).
Het begin van de Hollywoodvertelwijze
- de nadruk ligt op causale verbanden (oorzaak-gevolg)
- de nadruk ligt op de personages
Continuïteitsediting - samenhang van tijd en plaats.
sneltoetsen FCP
Sneltoetsen voor Final Cut pro
J- spoelt achteruit, hoe vaker je drukt, hoe sneller hij spoelt
K- Als je K indrukt en dan de J of L gebruikt spoel je langzaam voor of achteruit (of per frame)
L - in normale snelheid afspelen, hoe vaker je drukt, hoe sneller hij vooruit spoelt
Pijltje schuin omhoog - home - je gaat hiermee naar het eerste frame
Pijltje schuin naar beneden - end - je gaat hiermee naar het laatste frame
I - Mark in
O - Mark out
Q - Toggle window
F9 - Insert - Je zet je stukje voor/achter de sequence zonder te overschrijven
F10 - overwrite - je plaatst je stukje in de timeline en het overschrijft een deel van de oude sequence waar je hem plaatst (als je hem achter de sequence zet overschrijf je niks, want daar staat nog niks)
Appeltje+R - Renderen
R - Rolltool - je gaat op een las staan en verplaatst de las zonder het eindpunt of duratie te veranderen.
Twee keer R - Ripple tool - hiermee kun je een shot inkorten of verlegen door de las te slepen.
+ , - met deze toetsen kun je per frame 'trimmen'
V - hiermee selecteer je een las - als je het begin of eind wil selecteren ga je 1 frame vóór of achter de las staan. Als je op de las zelf staat selecteert hij automatisch hetgeen erna staat
Pijltje omhoog - 1 las vooruit
Pijltje omlaag - 1 las achteruit
Appeltje+ Inzoomen
Appeltje - Uitzoomen
Appeltje J - Speed - hiermee kun je de snelheid instellen
S- Sliptool - de lengte van het shot blijft ongewijzigd, alleen verplaatst de tijd binnen het shot (door het slepen van de las met de muis, door punt en komma te gebruiken kun je wederom 1 frame voor of achteruit)
Twee maal S - Slidetool - Je verplaatst hiermee het shot op de tijdlijn
J- spoelt achteruit, hoe vaker je drukt, hoe sneller hij spoelt
K- Als je K indrukt en dan de J of L gebruikt spoel je langzaam voor of achteruit (of per frame)
L - in normale snelheid afspelen, hoe vaker je drukt, hoe sneller hij vooruit spoelt
Pijltje schuin omhoog - home - je gaat hiermee naar het eerste frame
Pijltje schuin naar beneden - end - je gaat hiermee naar het laatste frame
I - Mark in
O - Mark out
Q - Toggle window
F9 - Insert - Je zet je stukje voor/achter de sequence zonder te overschrijven
F10 - overwrite - je plaatst je stukje in de timeline en het overschrijft een deel van de oude sequence waar je hem plaatst (als je hem achter de sequence zet overschrijf je niks, want daar staat nog niks)
Appeltje+R - Renderen
R - Rolltool - je gaat op een las staan en verplaatst de las zonder het eindpunt of duratie te veranderen.
Twee keer R - Ripple tool - hiermee kun je een shot inkorten of verlegen door de las te slepen.
+ , - met deze toetsen kun je per frame 'trimmen'
V - hiermee selecteer je een las - als je het begin of eind wil selecteren ga je 1 frame vóór of achter de las staan. Als je op de las zelf staat selecteert hij automatisch hetgeen erna staat
Pijltje omhoog - 1 las vooruit
Pijltje omlaag - 1 las achteruit
Appeltje+ Inzoomen
Appeltje - Uitzoomen
Appeltje J - Speed - hiermee kun je de snelheid instellen
S- Sliptool - de lengte van het shot blijft ongewijzigd, alleen verplaatst de tijd binnen het shot (door het slepen van de las met de muis, door punt en komma te gebruiken kun je wederom 1 frame voor of achteruit)
Twee maal S - Slidetool - Je verplaatst hiermee het shot op de tijdlijn
Abonneren op:
Posts (Atom)